4 yılın birlikte okunduğu güzelliklerin topçularda başladığı ( ne kadar güzelse ) yerden kampuse taşındık ve artık acısıyla tatlısıyla okulu bitirdik sayılır:D

arkadaşlarımıza burdan yorum yazalım ve bunu ilerde kitap haline getirelim...

Olmuş…;;;;;

Ritmin ezgisine bırakıyorum sizleri
Siz diye başlamamalı en tavandan
Seni ve bizi öğrenmeli hayattan
Hayata nasıl gelirdi insan
Ya da büyürken ne yaşardı
Ufak bir çocukken ne anlardı?
Olmuşla bitmişten
Büyüyünce ne olacaksın sorusuna
Verilen cevap;
Dolaptan çıkarılmış,
bir önceki gün başka bir çocuğun kullandığı cevaptı
Doktor
Ve ya diğer bir çocuğun kullandığı öğretmen…;;;;;
resmedilmeyi bekleyen
Ama hiç bir çocuğun elinden düşmeyen
Gülen suratlı güneş resimlerinin olduğu defter
cin ali’;;;;;nin artık adam olsun vakitleriydi
dağların sivrisinden, ağacın yeşilinden
parmak uçlarında yürürken
sıçramayı öğrenen çocuktu
çocukluğunu resim dersinde çizdiği bulutta unuttu
Yıl 1997 gün Çarşamba
Saat ? tam hatırlamıyorum da
akşamdı galiba
Ahşap mandaldan sandalye yapıyordum
Onu da bir güzel boyuyordum
Annem yanımda
oğlum sen iç mimar ol çok yakışır sana
iç mimar nedir anne diye sormadım bir daha
bilmiyordum nedir diye ama
bende bir anda yakıştırdım
annem yakıştırdı diye bana
dolapta küflenmeye bıraktığım
doktor mesleğinin yanında
benden sonra gelen çocuklarda kullansın diye
bırakıyorum bir meslek daha
iç mimar
yıl 1997 gün Çarşamba
aklıma koydum bir çaba
şimdi bakıyorum da
yıl 2007 gün Salı ama
görüyorsunuz değil mi? İç mimar oldum
anne, baba!!!
çocuğuna güvenmiş her anne, baba
az sonra görecek
benim gibi kaç kişi var daha…;;;;;